Yol ve Yolculuk Bağlamında Faruk Nafîz Çamlıbel’in Şiirleri

Memleketçi şairler arasında akla ilk gelen isimlerden biri Faruk Nafîz Çamlıbel’dir. İlk başlarda Servet-i Fünun ve Fecr-i Ati şiirinin etkileri görülen şairin şiir anlayışı, şairin Anadolu’ya yolculuğuyla değişmiş ve bundan sonra şair “memleketçi şairler” arasındaki yerini almıştır. Faruk Nafîz, 1922 yılında İleri gazetesinin Ankara temsilcisi olarak İstanbul’dan Ankara’ya gitmiş aynı yıl Kayseri’ye öğretmen olarak atanmasıyla Ulukışla yolundan Kayseri’ye yolculuk yapmıştır. Bu yolculuk ve yol, şairin “Han Duvarları” adlı şiirine yansımıştır. Şair, bu şiir ile asıl ününü kazanmıştır. Faruk Nafîz’in “yol ve yolculuk” şiiri diyebileceğimiz “Han Duvarları” dışında da birçok şiirinde yol ve yolculuk kavramlarına yer verdiği görülmektedir. Çalışmada Faruk Nafîz’in seçme şiirlerinin yer aldığı Han Duvarları Toplu Şiirler adlı eserinden hareketle şairin şiirleri yol ve yolculuk bağlamında ele alınmıştır. Şair şiirinde “yol ve yolculuk” kavramlarını hem maddi ve hem de manevi anlamda kullanmıştır. Şiirlerde yol ve yolculuk; gurbet, aşka meyil, sevgiliye kavuşma isteği, ölüm, milli ülkü, mücadele ve göç kavramlarının ifadesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Çalışmadaki başlıklar da şiirlerde yol ve yolculuğun karşıladığı bu ifadeler doğrultusunda oluşturulmuştur. Şairin yaşanmışlıklarını da yansıttığını gördüğümüz şiirlerde yol ve yolculuk kavramlarının azımsanmayacak sayıda kullanıldığı da görülmektedir. Şiirlerde yol ve yolculuk, “varma, ulaşma, bulma” amacı taşıdığı görülmektedir.