Doğal Dilin Yorumlanabilirliği: Davidson’ın Radikal Yorumlama Yaklaşımı

Modern dil felsefesinde dile dönüş hareketi sonrasında biçimsel ve doğal dillere ilişkin çözümlemeler ön plana çıkmış ve çeşitli doğruluk kuramları geliştirilmiştir. Bu bağlamda temel amaç anlamın nasıl ele alınacağı, sözcük-anlam ilişkisi gibi konularda bir kuram geliştirmektir. Davidson bu geleneğin mirasını sürdürmekle birlikte doğal dilin karmaşıklığını hesaba katan özgün bir yaklaşım sunar. Davidson’a göre anlam bilgisi anlamanın nasıl gerçekleştiğini açıklamaz. Dolayısıyla anlamaya dayalı bir doğruluk kuramı geliştirmek gereklidir. Bu çalışma, Donald Davidson’ın doğal dil için geliştirdiği doğruluk temelli anlam kuramını radikal yorumlama kavramı çerçevesinde incelemektedir. Davidson’ın doğal dile dair geliştirdiği doğruluk ve anlam teorisi radikal yorumlama kavramı etrafında şekillenir. Çalışma boyunca Davidson’ın Tarski’nin doğruluk kuramını doğal dile uyarlama girişimi analiz edilmiş; konuyla bağlantılı olarak Quine’ın radikal çeviri kavramı ile Davidson’ın radikal yorumlama anlayışı arasındaki farklar ortaya konmuştur. Buna ek olarak Davidson’ın çeviri metoduna yönelik eleştirileriyle birlikte, kavramsal şemalar üzerinden geliştirilen görecilik anlayışına dair itirazlarına yer verilmiştir. Davidson’a göre anlam ve inanç arasındaki karşılıklı bağ dilsel ifadelerin yorumlanabilirliğini mümkün kılar. Bu çerçevede Davidson’ın inançların erişilmezliği sorununu aşmak için geliştirdiği temel ilke olan hayırseverlik ilkesinin işlevi serimlenmiştir.